توصیه‌های عبدالباسط به قاریان قرآن

آنچه از مکتب استاد عبدالباسط می‌آموزیم، اخلاص در قرائت قرآن کریم است. چرا که او خود می‌دانست که صوت خوش آنجا تاثیر خواهد گذاشت که با خلوص و پاکی از هر گونه مادیت، و برای رضای خداوند باشد. از این رهگذر صوت او نیز بر دل و جان مسلمانان و حتی اهل کتاب می‌نشیند.

استاد عبدالباسط برای قاریان توصیه‌های دارند که شنیدن آنها سودمند است. او بیان می‌کند:

اولین شرط برای یک قاری، اتکا وتوکل به خدای بزرگ است. سپس خشوع و خضوع در برابر پروردگار متعال و اظهار عجز و ناتوانی در مقابل قدرت بی انتهای او. در چنین صورتی است که صوت قرآن از دل و جان قاری بر می خیزد و بر روح و روان شنونده می نشیند.

به برادران قراء خود سفارش می‌کنم به قصد رضا و خشنودی خداوند قرآن بخوانند و از اعماق و صمیم قلب بخوانند تا در مردم و اعماق قلب‌شان نفوذ کند.

به برادران قرائی که در آغاز راه هستند توصیه می‌کنم که روش خاصی را برای خود داشته باشند. و تا می‌توانند از کسی تقلید نکنند تا شخصیت کاملی را برای خود قرار دهند.

بنابه گفته رسول الله(ص) قرآن در شرایط حزن‌انگیزی نازل شده است؛ پس سعی کنید به هنگام خواندن آن، با حزن و اندوه همراه باشد. ما نیز باید با حزن آن را بخوانیم.

به قرآن، انس و علاقه نشان دهید و در آیاتش حتماً اندیشه و تدبر کنید؛ به خصوص به هنگام سپیده‌دم.«إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کَانَ مَشْهُودًا» و قرآن را در سپیده‌دم و سحری بخوانید چرا که قرآن سپیده‌دم مورد گواهی و بازدید قرار می‌گیرد.

—————————————–

منبع: زندگینامه مقریء کبیر شیخ عبدالباسط محمد عبدالصمد، تالیف فائز ابراهیم محمد، نشر احسان.